دلایل به کار گیری لنز سوپر واید

استفاده از لنز سوپر واید : در تاریخچه عکاسی، بسیاری از عکس‌های خارق العلاده به واسطه لنزهای واید و لنز سوپر واید، به ثبت رسیده اند.
در  چند سال اخیر در ساخت لنزهای سوپر واید تغییرات شگرفی به وجود آمده و بازده آنها آن‌ها به طرز باور نکردنی تصحیح شده است.

اگر شما هم باور دارید که لنزهای سوپر واید، لنزهای ایده آلی نیستند و برای عکاسی به هیج وجه متناسب نیستند با مطالعه این مطلب متوجه می‌شوید که اگر این لنزها در جای درست و با ظوابط درست به کار گرفته شوند بسیار مفید هستند.

با لنز سوپر واید می توانید مستقیم ببینید.

وقتی شما از یک سازه بلند با لنزهای نرمال و واید عکس برداری می کنید، باید مکان خود را چند مرتبه تعویض کنید و یا فاصله خود را از آن دور یا نزدیک کنید زمانی که می‌خواهید از یک ساختمان بسیار بلند عکس بگیرید باید دوربین خود را به جهت بالا نگه دارید تا کل ساختمان در حدود  قاب قرار بگیرد.
یکی از مزیت های لنزهای سوپر واید این است که دیگر احتیاجی به نگه داشتن دوربیین به سمت بالا نیست بلکه باکمی فاصله گرفتن از سوژه، کل سوژه شما در قاب عکس مستقر می شود.

ثبت عکس های حیرت انگیز

برای عکاسی از طبیعت یکی از بهترین  لنزها، لنزهای سوپر واید است، این لنزها زاویه‌ای بسیار باز می‌دهد و برای ثبت جزئیات در طبیعت بسیار عالی است.

لنز واید

لنز واید , دید گسترده تری از چشم انسان است.

به بیان دیگر، گستره دید پهن تری از یک لنز نرمال با فاصله کانونی۴۰ تا ۵۸ میلیمتر در یک دوربین کامل است.

یعنی در دوربین های فول فریم، هر لنزی با فاصله کانونی کمتر از ۳۵ میلی متر، لنز دوربین عکاسی واید است.لنزهای واید روی یک سنسور دوربین، با فاصله کانونی حدود ۲۴ میلی متر آغاز می شوند و به پایین می‌روند. لنزهای سوپر واید از۱۶ میلیمتر اغاز می‌شوند.

 

اثر لنز های واید چگونه است ؟

ملموس ترین تاثیر لنزهای واید پهنای دید گسترده آنهاست. شما می‌توانید عرض زیادی از یک منظره را
در یک عکس ثبت کنید. به همین علت است که توسط عکاسان منظره انتخاب میشوند.

لنزهای زاویه دار نیز تاثیر بسزایی بر منظره دارند. چیزهایی که نزدیک به دوربین به چشم می آیند بسیار بزرگتر از اشیاء دورترهستند. این ویو تماما با چیزی که با چشمانمان می بینیم فرق دارد است.

 

مزیت ها و عیب های لنزهای زاویه دید

مزیت برتر لنزهای زاویه ای این است که چقدر یک منظره را می‌توان در یک تصویر نمایش داد.
در حالی که آنها توسط عکاسان برای ترسیم مقیاس طبیعت مورد استفاده قرار می‌گیرند،
این هم کاربرد های دیگری دارد

اگر شما در مکان کوچکی عکاسی کنید، مثل یک خیابان ، کلاب های رقص، یا پارتی ها،به کار بردن یک لنز واید بسیار آسانتر می‌شود تا همه چیز را ضبط کنید.

شما می‌توانید چند متر دور از سوژه  بایستید و هنوز هم همه چیز را در تصویر خواهید داشت. با یک لنز معمولی، شما
باید بیشتر به عقب بروید که همیشه ممکن نیست.

عیب بزرگ لنزهای واید، این است که چشم انداز را عوض می کنند و انحرافات را ثبت می کند.

تصاویر ثبت شده با لنز زاویه دید می‌تواند کیفیت سورئال داشته باشد. نگاره های گرفته شده با لنزهای واید اکثرا به نظر می‌رسد که سوژه بینی خیلی وسیعی دارد. این عامل باعث می‌شود آنها برای بعضی از زمینه های عکاسی شایسته نباشند

عکاسی مفهومی

عکاسی مفهومی

در پس هر استایل  عکاسی ، اسراری نهان است که اکتشافشان برای جمع کثیری از علاقه‌مندان به سرگرمی و هدف تبدیل شده است.

از همان ابتدای اختراع دوربین، آرتیست ها  از آن به‌ جای ابزاری  برای نمایش یک واقعیت اشتباه یا ایده مفهومی استفاده می­‌کردند. یکی از اولین عکس های مفهومی متعلق به Hippolyte Bayard است که در سال 1840 ثبت شده است. نام این اثر سلفی مرد مرده می­‌باشد که از اولین نمونه‌های عکاسی مفهومی به‌ شمرده می شود.

دی جی 24

عکاسی مفهومی در ایران

عکاسی مفهومی یکی از گرایشات عکاسی است که از هر کسی بپرسید، تعریف منحصر به فردی به‌شما می‌‌دهد.

این اتفاق به طرزی ذات هنر است که از آغاز بوده و و تا وقتی که انسان‌های هنرمند فعالیت می‌کنند، وجود خواهد داشت.

اگر بخواهیم در حوضه تاریخچه مدرن عکاسی مفهومی بحث کنیم، باید به این نکته اشاره کنیم که تقریبا ده سال است که مردم به‌صورت مهارت دیده درزمینه عکاسی مفهومی فعال هستند.

عکاسان مفهومی کار در ایران

صادق تیرافکن به گفته­‌ی برخی از رسانه‌های هنری، اولین کسیست که عکاسی مفهومی را در ایران به‌صورت حرفه‌ای شروع کرد و به‌همین دلیل احترام خاصی در میان عکاسان ایرانی دارد. او در یکی از نمایشگاه‌های هنر مفهومی به‌همراه خسرو حسن زاده مجموعه بزرگ و ارزشمندی از تصاویر را ارائه کردند. این آثار با استقبال فراوانی روبه‌رو شد و همین زمینه‌ساز انتشار نام هنرمندان مفهومی ایرانی، در جهان شد.

آرمان استپانیان یکی از برجسته ترین عکاسان ایرانیست که آثار او در موزه‌های نامی دنیا نگهداری می­‌شوند.

او فارغ التحصیل گرافیک دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران می‌باشد و در سال 1378 با عکاسی از چهره‌های حک شده بر روی سنگ قبرها، پا به عرصه­‌ی عکاسی گذاشت.

آثار ایشان پس از آن در نمایشگاه‌های متعددی از جمله : گالری راه ابریشم (تهران، ۱۳۸۴)، گالری سانتوس تگزاس (ایالات‌متحده، ۱۳۸۵)، ایران درون و برون در موزه چلسی نیویورک (ایالات‌متحده، ۱۳۸۸)، به نمایش گذاشته شده است.

هولوگرافی

هولوگرافی روش تولید تصاویر سه بعدی است.
تمام‌نگاری از حیث تثبیت جزییات یک منظره بر روی فیلم، به عکاسی متشابه است اما نکنیک ها و ابزار های کار برای ایجاد تصویر مانند خود مقادیر به دست آمده تماما منحصر به فردند.

ماهیت هولوگرام

 هولوگرام‌ها در تمام کارت‌های اعتباری، راهنمایی رانندگی و کارت‌های شناسایی می‌بینید.هولوگرام‌ها را بر روی جعبه‌های سی‌دی، دی وی دیو کالاهای استاندارد می‌بینید.
متأسفانه این نوع هولوگرام‌ها چندان گیرا نیستند.
اگر آن‌ها را کمی در جهت دید تکان دهید ترکیب  رنگ‌ و ظاهری که از یک جنبه می‌دیدید با جهت دیگر متفاوت است.

‌ اگر از زوایای مختلف به تصاویر در هولوگرام نگاه کنید، آن‌ها را در عمق‌های متفاوتی خواهید دید؛ درست مثل این‌که به اجرام واقعی نگاه می‌کنید. برخی هولوگرام‌ها حتی وقتی شما فاصله خود را با آن‌ها تغییر می‌دهید، به نظر حرکت می‌کنند؛ این بستگی به چگونگی نگاه شما دارد.
اگر هولوگرام را نصف کنیم. و این کار را حتی چند بار تکرار کنیم،‌ همچنان تصویر اصلی قبلی را در اندازهای کوچک‌تر خواهیم دید. هلوگرام‌ها ویژگی‌های جالب دیگری هم دارند. اگر یکی از آن‌ها را نصف کنید، هر نیمه شامل کُل تصویر هولوگرام است!! حتی اگر یک بخش کوچکی از آن را جدا کنید، هم همین اتفاق خواهد افتاد.

گذر و انعکاس هولوگرافی

دو دسته هولوگرام داریم- گذری و بازتابی. هولوگرام‌های گذری وقتی نور تک رنگ (فقط با یک طول موج) به آن‌ها برخورد می‌کند، تصویر 3 بُعدی تولید می‌کنند. هولوگرام‌های بازتابی وقتی لیزر یا نور سفید از سطح آن‌ها منعکس می‌شود، این تصویر سه بُعدی را تولید می‌کنند.